Curaçao the blue wave

Bon dia… Bon siman 💙🙏🏾

Kórsou un pais chiki drumi den e awa blou. 🔆🌴

Curaçao een klein eiland dat ligt in het blauwe zeewater.

Un pueblo den union, tin Dios Su bendishón. ❤️🙏🏾

Waar een volk in eenheid leeft, daar rust Gods zegen.

Waar een klein eiland groot in kan zijn.

Curaçao, het kleine eiland in het Caribisch gebied, omringd door helderblauw zeewater, gezegend met prachtige stranden en heerlijke zonneschijn.

Wij die daar geboren zijn worden yu di Kórsou genoemd,  letterlijk: kind van Curaçao. En daar zijn we trots op.

Het frappante is dat van al die eilanden om ons heen in het Caribisch gebied...Aruba, Bonaire, Saba, Sint Maarten en Sint Eustatius, 

wij de enigen zijn die zo worden genoemd. De inwoners van de andere eilanden noemen zich niet het kind van hun land of eiland.

Dat zegt iets: Curaçao is als het ware onze moeder. Vandaar ook het bekende nummer van Jeon: “Mama wak unda nos a yega”

Mama kijk hoe ver we gekomen zijn, oftewel: Mama kijk wat we hebben bereikt.

Curaçao, je hebt de wereld laten zien wat geloof kan verrichten!

 Op 18 november 2025 schreef je geschiedenis.

Je werd het kleinste land ooit dat zich kwalificeerde voor een WK. Maar dit was meer dan een sportieve overwinning.

Dit was een getuigenis.

Jullie grootste kracht is jullie geloof.

In een wereld die grootheid meet in inwoners en vierkante kilometers, hielden jullie vast aan wat jullie geloofden en dat is groter dan welke statistiek dan ook. De wereld keek vol verbazing toe, maar wij weten…dit was geen toeval.

Want Jezus zei: “Voor wie gelooft, is alles mogelijk.” (Marcus 9:23)

Terwijl landen als China (met 1,7 miljard inwoners) en India (met ruim 1,4 miljard inwoners) het WK niet haalden, liet dit kleine eiland met slechts 150.000 inwoners zien wat geloof, discipline en vastberadenheid kunnen doen.

En de route naar kwalificatie had niets te maken met geluk.

Geluk is: voorbereiding op kansen.

Jamaica raakte twee keer de paal en één keer de lat...Jamaica was dus drie keer dicht bij een doelpunt.

En diep in de wedstrijd kreeg Curaçao ook nog een strafschop tegen, maar de VAR riep de scheidsrechter terug en terecht werd het geen penalty. Daarbovenop liet de scheidsrechter in totaal 11 minuten blessuretijd doorspelen in plaats van de aangekondigde 6.

Velen waren in spanning dat het alsnog mis zou gaan, maar ik zei: God gaat het niet toelaten. Dat voelde ik.

Al zou de scheidsrechter nog een half uur extra laten doorspelen, Curaçao zou geen tegendoelpunt krijgen.

Die zegen was voor Curaçao bestemd.

En zo gebeurde het.

Curaçao kwalificeerde zich zonder één wedstrijd te verliezen.

De spelers hebben de diaspora een thuis gegeven, geworteld in geloof.

Deze spelers, afkomstig uit verschillende steden in Nederland met hun roots op Curaçao, kozen voor het eiland dat gebouwd is op het geloof van hun ouders en grootouders. Hun reis bewijst de waarheid van deze woorden:

“Ik ben in staat alles te doen door Christus, die mij daarvoor de kracht geeft.” (Filippenzen 4:13)

Curaçao, jij bent het levend bewijs dat grootheid niet wordt gemeten in landoppervlakte, maar in de omvang van je geloof.

Pais Curaçao, jullie hebben jullie plek in de voetbalgeschiedenis veroverd.

Maar nog belangrijker: jullie hebben de wereld herinnerd aan een eeuwige waarheid:

Met God is geen droom te groot, geen uitdaging te zwaar en geen eiland te klein.

We zijn enorm dankbaar en buitengewoon trots op het hele team, inclusief de staf en de fantastische trainer Dick Advocaat.

Dank jullie wel, want samen hebben jullie voor enorme vreugde en blijdschap gezorgd, en dat zullen we nooit vergeten! 

Wat een prestatie, chapeau! 🙌🏼 Mogen jullie inspanningen gezegend worden, zodat jullie anderen kunnen verrijken met jullie talenten.

Welkom op het wereldtoneel Curaçao ⚽️ 🏆

Zegengroet 💙🙏🏾

Angelo Senchi